معنی فاقد و مبرا

عاری

مبرا. [م ُ ب َرْرا] (ع ص) بیزارشده و دورشده. (غیاث) (آنندراج) (ناظم الاطباء):
هر شاه که او ملک تو و ملک تو بیند
از ملک مبرا شود از ملک معرا.
مسعودسعد (دیوان چ رشید یاسمی ص 71). || پاک کرده شده و معاف و آزاد. (ناظم الاطباء). پاک. منزه. بری:
پیشت آرم نظم قرآن را شفیع
کز همه عیبش مبرا دیده ام.
خاقانی.
مبرا حکمش از زودی و دیری
منزه دانش از بالا و زیری.
خاقانی.
هم او از این حوالت مبرا است و هم من از تهمت معرا. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 433).
بار خدایا مهیمنی و مقدر
وز همه عیبی مقدسی و مبرا.
سعدی.
ای معرا اصل عالی گوهرت از حرص و آز
وی مبرا ذات میمون اخترت از زرق و ریو.
حافظ.
آن که از جفت مبراست خداست.
جامی.

مبرا. [م َ] (ع اِ) محل قط قلم. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون).

مبرا. [م ِ] (ع اِ) چاقو و قلمتراش واستره و تیغ دلاکی و تبر و هر ابزار برنده و تیز. (ناظم الاطباء) (از اشتینگاس). و رجوع به مِبراه شود.

فاقد. [ق ِ] (ع ص) آنکه چیزی یا کسی از دست او رفته باشد. (اقرب الموارد). مقابل واجد.
- فاقد چیزی بودن، نداشتن آن. (یادداشت بخط مؤلف).
|| زن شوی یا پسر گم کرده. زن شوی یا پسر مرده. (اقرب الموارد) (منتهی الارب). || گاو ماده که بچه اش را دده خورده، و کذا ظبیه فاقد. (منتهی الارب). رجوع به فقد و فقدان شود.

کسی که پاک از تهمت است، تبرئه‌شده،

(مُ بَ) [ع.] (اِمف.) تبرئه شده، از تهمت پاک شده.

بری، بی‌آلایش، پاک، عاری، منزه، بی‌گناه، تبرئه،
(متضاد) متهم، مجرم

تبرئه کردن، بی‌گناه تشخیص دادن، بی‌گناه شناختن، عاری ساختن، منزه ساختن

بریء

بری

بیزار شده، دور شده، پاک، منزه

پاک کحردن پاکنیدن

Justify

Verzeihen [verb]

434